حافظان و کاتبان وحی

حافظان و کاتبان وحی

💠 حفّاظ وحی

✅ بی تردید حفظ قرآن کریم در دوران ظهور اسلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به ویژه آنکه رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله به جهت صیانت قرآن کریم مسلمانان را توصیه به حفظ قرآن کریم می نمود و در صدر حافظان قرآن کریم خود حضرت بودند.

✅ ازحافظان قران درصدر اسلام جامع قرآن که جمع آن جمّاع قرآن میشود، یاد می شود.

✅ در برخی از کتب به حفظ کردن و بخاطر سپردن آیات قرآن کریم جمع نخستین یا جمع اول قرآن کریم اطلاق شده است.

💠 کتّاب وحی

✅ عنوان نویسندگانى است که در زمان حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله مأمور نوشتن آیات و سور قرآن مجید بودند که بر آن حضرت نازل مى‏شد.

💠 تعداد کاتبان

✅ در تعداد کاتبان وحى اختلاف وجود دارد به طورى که 4 و 5 و 6 و 7 و تا 43 و 45 نفر هم گفته‏ شده.

💠 مشهور ترین کاتبان وحی

(قوی ترین قول: علی بن ابیطالب‏🔹ابىّ بن کعب🔹زید بن ثابت)🔹عبدالله بن مسعود🔹خلفای ثلاث🔹عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح🔹

♦️ درباره عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح، مى‏نویسند: آیه 93 سوره انعام که مى‏گوید: وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى‏ عَلَى اللَّهِ کَذِباً أَوْ قالَ أُوحِیَ إِلَیَّ وَ لَمْ یُوحَ إِلَیْهِ شَیْ‏ءٌ وَ مَنْ قالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ، در شأن او نازل شده است: «و کیست ستمگرتر از کسى که بر خدا دروغ ببندد و یا گوید: به من وحى شده است در حالى که بدو چیزى وحى نشده است و کسى که گوید بزودى همانند آنچه خدا فرو فرستاده است نازل مى ‏کنم».

🔹 عبد اللّه بن سعد کسى بود که وحى را تحریف مى‏کرد به این معنا که پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم به او مى‏فرمود: بنویس: «و اللّه غفور رحیم» او مى‏نوشت: «و اللّه عزیز حکیم»، یا به وى دستور مى‏داد که بنویسد: «و اللّه عزیز حکیم» ولى او مى‏نوشت: «و اللّه علیم حکیم»، رسول خدا چون مى‏دانست که عبد اللّه سخن خدا را تحریف مى‏کند، مى‏فرمود: «هو واحد» یعنى او یکى از نویسندگان وحى است و تفاوتى ایجاد نمى‏کند. یعنى خللى در وحى حاصل نمى‏شود، ولى عبد اللّه مى‏گفت: محمد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نمى داند چه مى‏گوید!! او چیزى مى‏گوید و من چیز دیگرى مى‏نویسم ولى در عین حال به من مى‏گوید: «هو واحد هو واحد»، اگر گفته او با نوشته من یکى باشد پس من هم مى‏توانم همانند آیاتى که خدا نازل میکند، نازل سازم!!! از اینرو خداوند آیه 93 انعام را در توبیخ عبد اللّه بر او نازل کرد، آنگاه که عبد اللّه از نزول این آیه آگاهى یافت، متوارى شد و پیامبر را هجو مى‏کرد و حضرت درباره او فرمود: هر که عبد اللّه بن سعد را بیابد، اگر چه به پرده کعبه چنگ زده باشد، باید او را بکشد؛ یعنى حضرت با این فرمان، او را مهدور الدّم ساخت.

🔹در مورد بن ای داوود و معاویه نیز اقوالی وجود دارد.

لینک منبع در تلگرام

https://t.me/quranied/138