نظر شخصی بنده راجع به ترجمه قرآن

به نام خدایی که رحمتش بی اندازه است و مهربانیش همیشگی

- بنظر مقاله جالبی است اما به هر حال باید در انتخاب ترجمه قرآن دقت وافی را داشت. بنده شخصا ترجمه جناب آقای انصاریان را بیشتر می پسندم و دلایلم برای انتخابم موارد زیر است:

1. روانی متن

2. بدلیل جامعیت ترجمه از نظر منابع بکار گرفته شده برای ترجمه

3. رعایت قوائد نوشتار فارسی در اکثر موارد

4. رعایت نکات بلاغی و نحوی در ترجمه

5. تایید عالمان و فضلای رشته ادبیات فارسی و عربی

6. به دلیل روحیه پژوهشی جناب آقای انصاریان در ترجمه قرآن کریم.

- لازم بذکر است که خود جناب آقای انصاریان هم در ابتدای مصاحف به چاپ رسیده با ترجمه خود مقاله ای از کوشش های خود در ترجمه قرآن را آورده اند که خواندنش خالی از لطف نیست.

آشنایی اجمالی با ترجمه آقای انصاریان:

ترجمه حسین انصاریان، حاصل تلاش چهار سال مستمر و با استفاده از منابع علمى و ارزشمندى چون «اعراب‌القرآن»، «مفردات راغب»، «المنجد»، «فروق اللغات»، «العین»، «مصباح‌المنیر»، «فرهنگ معین»، «مجمع‌البحرین» و تفاسیرى مانند: «الصافى»، «الکشاف»، «مجمع‌البیان»، «المیزان»، «نورالثقلین»، «روض‌الجنان» و ... نگاشته شده است. 

متن ترجمه پس از سه بار بازنویسى و دو بار بازخوانى به وسیله دو ویرایشگر پیش از چاپ به متخصصانى از گروه بررسى تخصصى ترجمه‌ها که نقد و انتقادشان مورد توجه محافل‏ علمى است سپرده شد و اساتید و کارشناسان‏ خبره دارالترجمه قرآن کریم نیز نسبت به این اثر ارزشمند آورده‌اند که «این ترجمه از نظر نگارش ساده و روان و قابل فهم همگان است و در مواردى توضیحاتى بر آن افزوده شده، وی در بخش دیگرى آورده‌اند که از ترجمه پیداست که در کار آن دقت به عمل آمده و از بسیارى از کاستى‌ها و لغزش‌هایى که براى مترجمان پیش آمده دور است» در این ترجمه سعى شده تا مطالب به گونه‌اى باشد که خالى از ابهام و پیچیدگى بیان شده و تا حدى نزدیک به مقاصد و معانى آیات باشد.

ویژگی متن ترجمه:

این اثر ترجمه‌ای روان، ساده و البته خوشخوان است و مطابق با نثر معیار و قابل استفاده همگان است توضیحات تفسیری در این اثر اندک بوده و با کروشه و یا پرانتز از متن جدا شده است.

اشکالات

اما با این حال اشکالاتی هم بر ترجمه ایشان گرفته شده که جای تامل دارد:

1- در ترجمه توضیحات اضافى زیاد وجود دارد که باعث زیاد شدن متن ترجمه شده است و در جملات تکرارى، همان توضیحات تکرار شده است مثلا در آیه 255 بقره:«الله لا اله الاّ هو الحى القیوم»در ترجمه آمده: خداى یکتا که جز او هیچ معبودى نیست زنده و قائم به ذات‏ [و مدبر و بر پا دارنده و نگه دارنده همه مخلوقات‏] است و عین همین توضیحات در ترجمه آیه دوم آل عمران آمده است.

 2- عدم توجه به معلوم و مجهول بودن فعل. مانند آنچه که در ترجمه آیه 21 سوره فجر:«کلاّ اذا دکّت الارض دکّا دکّا.»آمده: این چنین نیست که مى‏پندارید، هنگامى که زمین را به شدت در هم کوبند. در این آیه فعل دکّت مجهول است ولى معلوم ترجمه شده و یا مانند آیه 36 سوره مؤمنون: «هیهات هیهات لما توعدون»که در ترجمه آن آمده:[ از عقل ما] دور است و بسیار دور است آنچه به شما وعده مى‏دهند. در این آیه فعل توعدون مجهول است ولى معلوم ترجمه شده.

 3- عدم توجه به اسم فاعل و یا اسم مفعول بودن کلمات، مثلا کلمه مسوّم هم به صیغه اسم فاعل آمده مانند آیه 125 آل عمران و هم به صیغه اسم مفعول مانند آیه 83 سوره هود:مسوّمة 5 عند ربک... که در هر دو آیه به معناى «نشانه دار» گرفته شده در صورتیکه در آیه 125 آل عمران صیغه اسم فاعل است و به معناى «نشانه گذار» است و در آیه دوم که اسم مفعول است به معناى «نشانه‏دار» مى ‏باشد.