ترجمه قرآن به فارسی (2)
محمد خامه گر
قرآن قدس: (250 تا 350 هـ.ق)
این ترجمه به گونه زبان سیستانى است که ظاهراً با توجه به کاربردهاى اوائى ویژه آن متأثر از گونه بلوچى است.[1] بنا به قرائن و امارات زبانشناسى، زمان کتابت آن بین سالهاى 250 تا 350 هجرى قمرى است. البته ژیلبر لازار بر این نظر است که کاربرد صورت ادات فعلى «مى» و حرف اضافه «در» به جاى «همى» و «اندر» در این متن به رغم دیگر نشانههاى کهنگى، دلالت بر این دارد که این متن از قرن پنجم قدیمىتر نیست و ترجیحا به نیمه دوم این قرن تعلق دارد.[2]